Hallo lieve lezers.
Alsof we nog niet genoeg taken hebben door heen het jaar komen er nog taken bij, maar wel plezante. Zo moeten we 5 theaterstukken gaan bekijken in ons 1ste jaar. 3 familie voorstellingen en 2 avond voorstellingen. Ik verheug me nu al op de familie voorstellingen, het lijkt me zo leuk om de reacties van de kinderen te zien tijdens de voorstellingen.
Op deze pagina hou ik je op de hoogten van de theaterstukken die ik heb gezien,en natuurlijk zal ik er mijn eigen mening over geven.
Tot binnenkort ....
Beste lezers.
Donderdag 17 oktober 2013 om 20:15u ben ik mijn eerste theater gaan kijken en de c-mine in Genk. Het theater stuk heet " De man in de mist " en duurden 60 minuten.
"De mist in de mist" is geschreven door de auteur Maurice Gilliams (1900-1982) en was een van zijn mooiste werken. Het gaat over een man die zijn verhaal doet over van alles wat hij heeft mee ge maakt op die ene dag dat hij de elektriciteitscentrale moest herstellen. Dit theater stuk word begeleid door 2 saxofoon spelers die ook voor de mist zorgen tijdens het stuk.
Op de avond waarop hij een elektriciteitscentrale moest herstellen, ergens in de kempen. Kwam er een dikken mist opzetten en hij geraakt verdwaalt in een spookachtig bos. Gelukkig kom hij iemand tegen die heb wilt helpen, en leid hem tot in een open plaats waar een reusachtig kasteel stond. Hij mocht daar even opwarmen en iets drinken, terwijl hij afgeleid word door een vrouwen stem. De vriendelijke man helpt hem op weg om uit het bos te geraken, maar kan op een gegeven moment niet verder. De man moet nu alleen door het bos. Maar toch blijven zijn gedachten bij zijn moeder die op sterven ligt in het zieken huis. Toen hij uit het bos geraakten kwam hij terecht op een kerkhof.....
Ik vond het opzicht wel een mooi theaterstuk, maar het einde is wat verwarrende en vreemd. Voor de rest wel oké, maar als het niet een school opdracht was dan zou ik het niet van uit mijn eigen gezien hebben.
Nu wachten tot mijn volgende theaterstuk maar die is pas in november .....
Mijn tweede theater voorstelling " Till we meet again''
Zaterdag 16 november 2013 - 20:15 uur op verplaatsing.
Ik zal je eerst wat meer uitleg geven over het verhaar.
Klassiek geschoolde zangeres Eurudice De Beul brengt met deze op maat van Genk gemaakte voorstelling over WOI een ode aan de jonge soldaten die in de loopgraven van West-Vlaanderen gesneuveld zijn. Bijzonder is dat De Beul dit niet alleen doet, maar daarvoor samenwerkt met het Genker Mijn werkers koor, Genkse moeders én jongeren uit het technisch onderwijs.
Het resultaat is een serene voorstelling die in een Genkse kerk zal worden gespeeld. Drie zangeressen, een flamencodanseres, het mijnwerkerskoor en de geprojecteerde beelden van de jongeren en de fluisterkreten van de moeders. Meer is niet nodig om een ode te brengen aan alle gesneuvelden.
Ik vond het theaterstuk mooi. Het raakt mij ook dat het over de WO gaat want dat was sowieso al een koude tijd voor iedereen. Door dit theaterstuk besef je wel hoe het doen in die periode er aan toe ging.
Voor mijn volgende theatervoorstelling moet ik niet lang wachten 24 november al en dan is het een familievoorstelling eindelijk.
16 november 22:35
Mijn derde theater voorstelling is Wie klopt daar? Van Bart moeyaert .
Zondag 22 januari - 15:00 uur c-mine Genk
Hier even een korte samenvatting van het verhaar.
Twee oude mythen over Sint Nicolaas inspireerden Moeyaert en Dendooven tot een speciaal theaterstuk.
Sinterklaas is in dit verhaal geen bisschop, maar een boer en zijn paard is verongelukt. Met zijn vlees kan de boer zijn gezin weer voeden, maar ook drie magere zussen en de slager loeren op het vlees... tot de slager bedenkt dat de drie kinderen van de boer een veel malser hapje zijn.
Dan ontpopt de boer zich tot de Sint Nicolaas uit de oude mythen: op een wit paard en gekleed in een rode mantel redt hij zijn kroost uit de pekelton, onderweg een paar goudstukken strooien naar de drie zussen. Terwijl buiten de wind giert om het huis kan hij daarna tevreden met zijn gezin aan tafel. Het theaterstuk leeft en het verhaal krijgt de ziel van sinterklaasfeest.
Ik vond dit theaterstuk moeilijk omdat het op de eerste plaats niet echt over Sinterklaas ging. De kinderen in de zaal hadden wel plezier je hoorde ze af en toe lachen, maar ik denk dat ze het ook moeilijk vonden om te begrijpen.
En nu maar wachten tot januari voor mijn volgende familie voorstelling......
22 Januari 2013 18:15